วิธีการ ไม่ a ถัว เฉลี่ยเคลื่อนที่ ทำงาน

ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ที่ถ่วงน้ำหนัก: พื้นฐานหลายปีช่างเทคนิคพบปัญหาสองอย่างเกี่ยวกับค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ที่เรียบง่าย ปัญหาแรกอยู่ในกรอบเวลาของค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ (MA) นักวิเคราะห์ทางเทคนิคส่วนใหญ่เชื่อว่าการดำเนินการด้านราคา การเปิดหรือปิดราคาหุ้นไม่เพียงพอที่จะขึ้นอยู่กับการคาดการณ์อย่างถูกต้องสัญญาณซื้อหรือขายของการกระทำแบบไขว้ MAs เพื่อแก้ปัญหานี้นักวิเคราะห์จึงกำหนดน้ำหนักให้มากที่สุดกับข้อมูลราคาล่าสุดโดยใช้ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่แบบเรียบ (EMA) (เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับ Exploring Average Moved Average Weighed) ตัวอย่างเช่นใช้ MA 10 วันผู้วิเคราะห์จะใช้ราคาปิดของวันที่ 10 และคูณเลขนี้เป็น 10 วันที่เก้าโดยเก้าแปดวินาที วันโดยแปดและอื่น ๆ เพื่อแรกของ MA เมื่อรวมแล้วนักวิเคราะห์จะหารตัวเลขด้วยการเพิ่มตัวคูณ ถ้าคุณเพิ่มตัวคูณของตัวอย่าง MA 10 วันจำนวนเป็น 55 ตัวบ่งชี้นี้เรียกว่าค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ที่ถ่วงน้ำหนักเชิงเส้น (สำหรับการอ่านที่เกี่ยวข้องให้ดูที่ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่แบบธรรมดาทำให้แนวโน้มโดดเด่น) ช่างเทคนิคหลายคนเชื่อมั่นในค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่แบบเรียบ (exponentially smoothed moving average - EMA) ตัวบ่งชี้นี้ได้รับการอธิบายด้วยวิธีต่างๆมากมายที่ทำให้นักเรียนและนักลงทุนสับสน บางทีคำอธิบายที่ดีที่สุดมาจาก John J. Murphys การวิเคราะห์ทางเทคนิคของตลาดการเงิน (เผยแพร่โดย New York Institute of Finance, 1999): ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่แบบเรียบเรียงตามที่อธิบายถึงปัญหาทั้งสองที่เกี่ยวข้องกับค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ที่เรียบง่าย ประการแรกค่าเฉลี่ยที่ได้รับการจัดแจงโดยการชี้แจงให้น้ำหนักที่มากขึ้นกับข้อมูลล่าสุด ดังนั้นจึงเป็นค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ถ่วงน้ำหนัก แต่ในขณะที่ให้ความสำคัญน้อยกว่ากับข้อมูลราคาในอดีตจะรวมถึงการคำนวณข้อมูลทั้งหมดในชีวิตของเครื่องมือ นอกจากนี้ผู้ใช้สามารถปรับน้ำหนักเพื่อให้น้ำหนักมากขึ้นหรือน้อยกว่ากับราคาวันล่าสุดซึ่งเพิ่มขึ้นเป็นเปอร์เซ็นต์ของมูลค่าวันก่อนหน้า ผลรวมของค่าเปอร์เซ็นต์ทั้งสองจะเพิ่มขึ้นเป็น 100 ตัวอย่างเช่นราคาสุดท้ายของวันอาจมีการกำหนดน้ำหนัก 10 (.10) ซึ่งจะเพิ่มลงในน้ำหนักของวันก่อนหน้า 90 (.90) นี้จะช่วยให้วันสุดท้าย 10 ของน้ำหนักรวม นี่จะเทียบเท่ากับค่าเฉลี่ย 20 วันโดยให้ราคาวันสุดท้ายมีค่าน้อยกว่า 5 (.05) กราฟแสดงดัชนี Nasdaq Composite Index ตั้งแต่สัปดาห์แรกในเดือนสิงหาคม 2543 ถึงวันที่ 1 มิถุนายน พ. ศ. 2544 ตามที่เห็นได้ชัด EMA ซึ่งในกรณีนี้ใช้ข้อมูลราคาปิดเหนือ ระยะเวลาเก้าวันมีสัญญาณขายที่ชัดเจนในวันที่ 8 กันยายน (มีเครื่องหมายลูกศรลงสีดำ) นี่เป็นวันที่ดัชนีทะลุแนว 4,000 จุด ลูกศรสีดำที่สองแสดงอีกขาลงที่ช่างเทคนิคกำลังคาดหวัง Nasdaq ไม่สามารถสร้างปริมาณและดอกเบี้ยได้เพียงพอจากนักลงทุนรายย่อยเพื่อทำลายเครื่องหมาย 3,000 จากนั้นก็พุ่งตัวลงสู่จุดต่ำสุดที่ 1619.58 ในวันที่ 4 เม. ย. แนวโน้มการขึ้นลงของวันที่ 12 เมษายนจะมีเครื่องหมายลูกศร ดัชนีปิดที่ 1,961.46 จุดและนักเทคนิคเริ่มเห็นผู้จัดการกองทุนสถาบันเริ่มที่จะรับข้อเสนอพิเศษบางอย่างเช่น Cisco, Microsoft และปัญหาด้านพลังงานบางส่วน (อ่านบทความที่เกี่ยวข้องของเรา: การย้ายซองจดหมายโดยเฉลี่ย: การปรับแต่งเครื่องมือการเทรดยอดนิยมและการเด้งระดับเฉลี่ยที่เคลื่อนที่) เบต้าเป็นตัวชี้วัดความผันผวนหรือความเสี่ยงอย่างเป็นระบบของการรักษาความปลอดภัยหรือพอร์ตโฟลิโอเมื่อเทียบกับตลาดโดยรวม ประเภทของภาษีที่เรียกเก็บจากเงินทุนที่เกิดจากบุคคลและ บริษัท กำไรจากการลงทุนเป็นผลกำไรที่นักลงทุนลงทุน คำสั่งซื้อความปลอดภัยที่ต่ำกว่าหรือต่ำกว่าราคาที่ระบุ คำสั่งซื้อวงเงินอนุญาตให้ผู้ค้าและนักลงทุนระบุ กฎสรรพากรภายใน (Internal Internal Revenue Service หรือ IRS) ที่อนุญาตให้มีการถอนเงินที่ปลอดจากบัญชี IRA กฎกำหนดให้ การขายหุ้นครั้งแรกโดย บริษัท เอกชนต่อสาธารณชน การเสนอขายหุ้นหรือไอพีโอมักจะออกโดย บริษัท ขนาดเล็กที่มีอายุน้อยกว่าที่แสวงหา อัตราส่วนหนี้สินหมายถึงอัตราส่วนหนี้สินที่ใช้ในการวัดแรงกดดันทางการเงินของ บริษัท หรืออัตราส่วนหนี้สินที่ใช้วัดแต่ละบุคคลค่าความแตกต่างระหว่างค่าเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักและค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ที่ถ่วงน้ำหนักค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ 5 ช่วงโดยอิงจากราคาข้างต้นจะคำนวณโดยใช้ สูตรต่อไปนี้: ตามสมการข้างต้นราคาเฉลี่ยในช่วงดังกล่าวข้างต้นเท่ากับ 90.66 การใช้ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการขจัดความผันผวนของราคาที่แข็งแกร่ง ข้อ จำกัด ที่สำคัญคือจุดข้อมูลจากข้อมูลที่เก่ากว่าจะไม่ได้รับการถ่วงน้ำหนักใด ๆ กว่าจุดข้อมูลใกล้จุดเริ่มต้นของชุดข้อมูล นี่คือที่ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ถ่วงน้ำหนักเข้ามาเล่น ค่าเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักกำหนดน้ำหนักให้มากขึ้นกับจุดข้อมูลปัจจุบันมากขึ้นเนื่องจากมีความเกี่ยวข้องมากกว่าจุดข้อมูลในอดีตอันไกลโพ้น ผลรวมของการถ่วงน้ำหนักควรเพิ่มได้ถึง 1 (หรือ 100) ในกรณีของค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่แบบง่ายๆการถ่วงน้ำหนักมีการกระจายอย่างเท่าเทียมกันซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมจึงไม่แสดงในตารางด้านบน ราคาปิดของ AAPL วิธีที่แปลกประหลาดที่ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่พังทลายจากการวัดที่ทำให้เกิดความสับสนสามารถมองเห็นได้ด้วยการคำนวณค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ 10 วันพร้อมกับน้ำหนักของวันแรกแสดงเป็นเพชรขนาดเล็ก ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ที่เราใช้จนถึงปัจจุบันให้ความสำคัญเท่ากันทุกวันโดยเฉลี่ย นี้ไม่จำเป็นต้องเป็นเช่นนั้น หากคุณคิดถึงเรื่องนี้ก็จะไม่เกิดขึ้นมากนักโดยเฉพาะอย่างยิ่งหากคุณสนใจที่จะใช้ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ระยะยาวเพื่อให้เกิดการกระแทกแบบสุ่มในแนวโน้ม สมมติว่าคุณใช้ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ 20 วัน เหตุผลที่น้ำหนักของคุณเกือบ 3 สัปดาห์ที่ผ่านมาถือเป็นสัดส่วนที่เท่าเทียมกันกับแนวโน้มปัจจุบันเนื่องจากน้ำหนักของคุณในเช้านี้รูปแบบต่างๆของค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ที่ถ่วงน้ำหนักได้รับการพัฒนาขึ้นเพื่อแก้ไขข้อคัดค้านนี้ แทนที่จะเพิ่มการวัดเป็นเวลาหลายวันและหารด้วยจำนวนวันในการวัดค่าเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักที่วัดแต่ละครั้งจะคูณด้วยปัจจัยน้ำหนักซึ่งแตกต่างกันไปในแต่ละวัน ผลรวมสุดท้ายถูกแบ่งออกไม่ใช่จำนวนวัน แต่โดยรวมของปัจจัยน้ำหนักทั้งหมด หากใช้ปัจจัยน้ำหนักมากขึ้นในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาและปัจจัยที่มีขนาดเล็กกว่าสำหรับการวัดต่อไปในช่วงเวลาดังกล่าวแนวโน้มจะตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงล่าสุดโดยเร็วยิ่งขึ้นโดยไม่ต้องเสียสละให้ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ที่ไม่มีการชั่งน้ำหนักเป็นเพียงค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ที่ถ่วงน้ำหนักโดยมีปัจจัยน้ำหนักเท่ากับ 1 คุณสามารถใช้ปัจจัยน้ำหนักใด ๆ ที่คุณต้องการได้ แต่ชุดค่าผสมเฉพาะที่มีค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ที่ขรุขระระดับก้าวหน้าชี้แจงได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นประโยชน์ในการใช้งานตั้งแต่เรดาร์ป้องกันทางอากาศ การค้าตลาดท้องหมูในชิคาโก ปล่อยให้มันทำงานบนท้องของเราเช่นกัน กราฟนี้จะเปรียบเทียบค่าน้ำหนักของค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ 20 วันที่มีการเคลื่อนไหวอย่างคล่องตัวและมีค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่โดยเฉลี่ยที่น้ำหนักทุกวันอย่างเท่าเทียมกัน การคำนวณให้เรียบในวันนี้ทำให้การวัดในปัจจุบันมีความสำคัญมากขึ้นโดยเฉลี่ยเพียงเล็กน้อยจะกำหนดค่าเฉลี่ยของวันวานเล็กน้อยน้อยกว่านั้นและทุกๆวันต่อ ๆ ไปน้อยกว่ารุ่นก่อนที่มีวันที่ 20 มีผลเพียง 20 เท่าตามที่ได้ผลกับค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ที่เรียบง่าย ปัจจัยน้ำหนักในค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่แบบวนเชิงศูนย์กลางที่คลาดเคลื่อนคือแรงต่อเนื่องของจำนวนที่เรียกว่าค่าคงที่ที่ราบเรียบ ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ที่ได้รับความราบเรียบเป็นเส้นตรงโดยมีค่าคงที่การให้ราบเรียบเท่ากับ 1 ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่โดยเฉลี่ยตั้งแต่ 1 ถึงค่าใด ๆ คือ 1. ค่าคงที่ของ Smoothing น้อยกว่า 1 เมื่อข้อมูลล่าสุดมีน้ำหนักมากขึ้นโดยมีความลำเอียงต่อการวัดล่าสุดที่เพิ่มขึ้นเนื่องจากการปรับให้เรียบ ค่าคงที่ลดลงไปที่ศูนย์ ถ้าค่าคงที่การปรับให้เรียบมากกว่า 1 ข้อมูลที่เก่ากว่าจะมีการถ่วงน้ำหนักมากกว่าการวัดล่าสุด พล็อตนี้แสดงให้เห็นถึงปัจจัยน้ำหนักที่เกิดจากค่าต่างๆของค่าคงที่ที่ราบเรียบ โปรดทราบว่าปัจจัยน้ำหนักมีทั้งหมด 1 เมื่อค่าคงที่การปรับให้เรียบอยู่ที่ 1. เมื่อค่าคงที่การปรับให้เรียบอยู่ระหว่าง 0.5 ถึง 0.9 น้ำหนักที่ให้กับข้อมูลเก่าจะลดลงอย่างรวดเร็วเมื่อเทียบกับการวัดล่าสุดซึ่งไม่จำเป็นต้อง จำกัด ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ จำนวนวันโดยเฉพาะเราสามารถเฉลี่ยข้อมูลทั้งหมดที่เรามีได้ทันทีตั้งแต่เริ่มแรกและให้ปัจจัยน้ำหนักที่คำนวณจากค่าคงที่ที่ราบเรียบโดยอัตโนมัติทิ้งข้อมูลเก่าเนื่องจากไม่เกี่ยวข้องกับแนวโน้มในปัจจุบันการคำนวณการถ่วงน้ำหนักที่มีอยู่ ค่าเฉลี่ยใน Excel โดยใช้ Exponential Smoothing การวิเคราะห์ข้อมูล Excel สำหรับ Dummies, 2nd Edition เครื่องมือ Exponential Smoothing ใน Excel คำนวณค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ อย่างไรก็ตามการคำนวณความถ่วงน้ำหนักแบบเลขยกกำลังให้ค่าที่รวมอยู่ในการคำนวณค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่เพื่อให้ค่าล่าสุดมีผลมากขึ้นกับการคำนวณโดยเฉลี่ยและค่าเดิมมีผลน้อยกว่า การถ่วงน้ำหนักนี้ทำได้ผ่านค่าคงที่ที่ราบเรียบ เพื่อแสดงให้เห็นว่าเครื่องมือ Smoothing แบบ Exponential ทำงานอย่างไรสมมติว่า you8217re อีกครั้งกำลังมองหาข้อมูลอุณหภูมิเฉลี่ยรายวัน ในการคำนวณค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ที่ถ่วงน้ำหนักโดยใช้การคำนวณหากำไรให้เรียบโปรดทำตามขั้นตอนต่อไปนี้: เมื่อต้องการคำนวณค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ที่ได้รับการทำความสะอาดอย่างต่อเนื่องให้คลิกที่ปุ่มคำสั่ง Data data analysis ของข้อมูล tab8217s เมื่อ Excel แสดงไดอะล็อกบ็อกซ์การวิเคราะห์ข้อมูลเลือกรายการ Smoning แบบ Exponential จากรายการจากนั้นคลิก OK Excel จะแสดงไดอะล็อกบ็อกซ์ Exponential Smoothing ระบุข้อมูล หากต้องการระบุข้อมูลที่คุณต้องการคำนวณค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่แบบเคลื่อนไหวที่ชี้แจงให้คลิกที่กล่องข้อความ Input Range จากนั้นระบุช่วงการป้อนข้อมูลโดยพิมพ์ที่อยู่ช่วงเวิร์กชีทหรือเลือกช่วงของแผ่นงาน หากช่วงอินพุทของคุณมีป้ายข้อความเพื่อระบุหรืออธิบายข้อมูลของคุณให้เลือกช่องทำเครื่องหมายป้ายข้อความ ให้ค่าคงที่ที่ราบเรียบ ป้อนค่าคงที่ที่ราบเรียบในกล่องข้อความ Damping Factor แฟ้มวิธีใช้ Excel แสดงว่าคุณใช้ค่าคงที่ที่ราบเรียบระหว่าง 0.2 และ 0.3 สันนิษฐานได้ว่าอย่างไรก็ตามหาก you8217 ใช้เครื่องมือนี้คุณมีความคิดของคุณเองเกี่ยวกับค่าคงที่ของการทำให้เรียบที่ถูกต้องคือ (หากคุณไม่เข้าใจเกี่ยวกับค่าคงที่ที่ราบเรียบบางทีคุณอาจไม่ควรใช้เครื่องมือนี้) บอก Excel ว่าจะใส่ข้อมูลค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่แบบเรียบ ใช้กรอบข้อความ Output Range เพื่อระบุช่วงเวิร์กชีตที่คุณต้องการวางข้อมูลค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ ตัวอย่างเช่นในตัวอย่างแผ่นงานคุณวางข้อมูลค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ลงในช่วงเวิร์กชีท B2: B10 (ไม่บังคับ) แสดงข้อมูลที่เรียบขึ้น เมื่อต้องการแผนภูมิข้อมูลที่ได้รับการจัดเรียงอย่างรวดเร็วให้เลือกช่องทำเครื่องหมายแผนภูมิเอาท์พุท (ไม่บังคับ) ระบุว่าคุณต้องการคำนวณข้อมูลข้อผิดพลาดมาตรฐาน หากต้องการคำนวณข้อผิดพลาดมาตรฐานให้เลือกช่องทำเครื่องหมายข้อผิดพลาดมาตรฐาน Excel วางค่าความผิดพลาดมาตรฐานไว้ข้างๆค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่แบบเรียบ หลังจากที่คุณระบุว่าต้องการย้ายข้อมูลเฉลี่ยที่ต้องการและตำแหน่งที่ต้องการวางไว้คลิกตกลง Excel คำนวณข้อมูลค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่